اصلا چرا دروغ، همين پيش پاي تو

گفتم که يک غزل بنويسم براي تو

احساس مي کنم که کمي پيرتر شدم

احساس مي کنم که شدم مبتلاي تو

برگرد و هر چقدر دلت خواست بد بگو

دل مي دهم دوباره به طعم صداي تو

از قول من بگو به دلت نرم تر شود

بي فايده ست اين همه دوري ، فداي تو!

درياي من ! به ابر سپـردم بيـاورد :

يک آسمان ، بهانه ي باران براي تو

ناقابل است ، بيشتر از اين نداشتم

رخصت بده نفس بکشم در هواي تو