خیلی وقت ها ما ها وقتی می خواهیم با کسی رفیق بشویم یا کسی را دعوت به کاری کنیم یا جذب کنیم و یا چیزی مثل این ها سعی می کنیم خیلی با ظرافت به جوری که عزت نفس مجازی و غرورمان له نشود دیگران را دعوت کنیم حتی در مسایل دوستانه، اگر بخواهم خودم را راحت کنم حاضر نیستیم خودمان را بشکنیم درست برعکس خداوند عادل جبار متکبر که وقتی پای توبه ونماز شب و مناجات با او می آید راحت خودش را پایین می آورد وحتی چه قدر بهانه ومناسبت برای برگشتن من درست می کند و مثلا اگر توبه هم کردم نمی گوید احسنت خودت را از گنه و تاریکی نجات دادی و به راه نورآمدی احسنت بلکه می گوید تا حالا کجا بودی چه قدر دلم برایت تنگ شده بود... نویسنده : h.m » ساعت 5:32 صبح روز جمعه 86 مهر 27
